Hallo,
wir sind eine Gruppe von Freiwilligen, die das Glück hatten im August 2018 zwei Wochen im charmanten Dorf Ag. Lavrentios zu verbringen, um 18 historische Brunnen zu restaurieren. Möglich gemacht und organisiert hat dieses Workcamp die griechische Organisation “Citizens in Action“. Im nachfolgenden Artikel haben wir versucht, unsere Erfahrungen und Erlebnisse einzubringen, sowie auf Geheimtipps für Besucher_innen und zukünftige Freiwillige einzugehen. Wir wünschen viel Spaß beim Lesen und hoffen, dass ihr danach vielleicht in Erwägung zieht euch selbst von diesem gastfreundlichen Dorf zu überzeugen.
Beatrice, Nele, Nina, Kim, Tassos, Lamprini, Tassos und Giovanna
Γεια σας!
Είμαστε μια ομάδα εθελοντών που είχαν την τύχη να περάσουν δύο εβδομάδες, τον Αύγουστο του 2018, στο γοητευτικό χωριό του Αγ. Λαυρεντίου για την αποκατάσταση 18 ιστορικών βρυσών, με την υποστήριξη της μη κυβερνητικής οργάνωσης ‘Citizens in Action’. Στα άρθρα που ακολουθούν προσπαθήσαμε να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας και να προσφέρουμε τις συμβουλές μας στους επισκέπτες και τους μελλοντικούς εθελοντές του χωριού. Ελπίζουμε να απολαύσετε την ανάγνωση, και, ποιος ξέρει, ίσως στο τέλος σκεφτείτε να ταξιδέψετε σε αυτό το φιλόξενο χωριό της Ελλάδας.
Beatrice, Nele, Nina, Kim, Τάσσος, Λαμπρινή, Τάσσος και Τζοβάννα
Die Brunnen von Agios Lavrentios
Im griechischen Agios Lavrentios gibt es ca. 30 Brunnen, wie der Präsident der lokalen Union Ioannis Agapitos uns erklärt. Diese haben sowohl strukturelle, als auch kulturelle Bedeutung für die EinwohnerInnen. Die Brunnen sind überall im Dorf verteilt und schaffen eine einmalige Atmosphäre. Es gibt 10 moderne Brunnen, die nach 1930 gebaut wurden; die ältesten wurden ca. um 1780 errichtet. Benannt wurden die Brunnen normalerweise nach den Leuten, die sie gebaut oder finanziert haben, oder in der Nähe von ihnen wohnten. Der Präsident berichtet uns, dass ein paar Namen leider schon in Vergessenheit geraten sind, das Dorf aber eine Liste von den meisten erstellt habe, um die Namen für die späteren Generationen in Erinnerung zu behalten. Früher waren die Brunnen sehr wichtig für die DorfbewohnerInnen, da es keine andere Möglichkeit gab an sauberes Wasser zu gelangen. Mit dem modernen Wassersystem sind die Brunnen heute nicht mehr für das Überleben notwendig und es wird sich nicht mehr so viel um sie gekümmert.
Aus diesem Grund kamen im August 2018 Freiwillige zusammen, um gemeinsam die Brunnen wieder herzurichten. Dazu wurden Pflanzen entfernt, Teile der Brunnen ausgegraben, und das Holz neu lackiert, wobei die ursprüngliche Form so gut wie möglich erhalten bleiben sollte. Dies soll nun auch die EinwohnerInnen dazu anregen, sich in der Zukunft wieder mehr um die Brunnen zu kümmern und sie für die kommenden Generationen zu erhalten.
Οι βρύσες και η εθελοντική μας προσφορά
Ο Αγ. Λαυρέντιος κοσμείται από περίπου 30 βρύσες, με σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της ζωής του χωριού. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της κοινότητας, Ιωάννη Αγαπητό, οι παλαιότερες βρύσες χρονολογούνται από το 1780, ενώ οι 10 νεότερες, και πιο μοντέρνες αρχιτεκτονικά, δημιουργήθηκαν μετά το 1930. Οι βρύσες φέρουν συνήθως το όνομα εκείνων που τις έχτισαν, χρηματοδότησαν τη δημιουργία τους ή ζούσαν γύρω από αυτές. Αν και τα ονόματα ορισμένων βρυσών ξεχάστηκαν στην πάροδο του χρόνου, η κοινότητα διατηρεί αρχείο με όσα ονόματα παραμένουν στη μνήμη των κατοίκων*. Όπως μας εξήγησε ο κος Αγαπητός, στο παρελθόν, που το χωριό δεν διέθετε κεντρικό σύστημα ύδρευσης, οι βρύσες αποτελούσαν τη μοναδική πηγή πόσιμου νερού.
Σήμερα, που η λειτουργία τους δεν είναι απαραίτητη για την επιβίωση του χωριού, καθώς το νερό παρέχεται στα σπίτια, οι κάτοικοι τείνουν να τις αμελούν. Έτσι, δόθηκε η αφορμή στους εθελοντές να μαζευτούν στον Αγ. Λαυρέντιο, με σκοπό να τις αναδείξουν και να τις παραδώσουν στις επόμενες γενιές
Die Gastfreundschaft der Bewohner_innen und unsere persönliche Erfahrung
Die GriechInnen sind stolz auf ihren Sinn für Gastfreundschaft. Es ist keine Anstrengung, ehrlich zu sein; es ist die Art, wie Menschen ihre Mitmenschen fühlen. Sie bieten normalerweise Arbeitenden, Kaffee, Wasser oder Essen an, nehmen bei Bedarf Fremde in ihren Häusern auf und "lassen ihre Tür normalerweise jedem offen", wie sie sagen. Wir bemerkten ähnliche Sachen jeden Tag, während wir an den Brunnen arbeiteten und im Dorf lebten. Hier sind einige Beispiele:
Die örtliche kirchliche Verwaltung lud uns ein, in einem Kindercamp in der Nähe des Dorfes Agios Lavrentios zu bleiben, solange wir bleiben müssen, ohne etwas dafür zu verlangen.
Alle DorfbewohnerInnen, die mit uns in Kontakt kamen, versuchten uns bei der Arbeit an den Brunnen zu helfen und boten uns Wasser, Kaffee, Erfrischungen oder Essen an. Sie riefen uns oft zu Hause an und waren froh uns zu treffen und mit uns zu kommunizieren.
Der lokale Reiseleiter und Pferdebesitzer lud uns ein, mit seinen Pferden zu reiten, um uns durch das Dorf zu führen. Wir hatten eine schöne Zeit, er wurde schnell ein Freund von uns und half uns bei unserer Arbeit.
Ein anderes Beispiel ist der lokale Lebensmittelhändler, der alle MusikerInnen, die am Musikfest teilgenommen haben, zusammengerufen, bewirtet und ihnen während des Workshops geholfen hat. Er bot uns auch sein Zuhause an, das als Küche und Esszimmer für die Freiwilligen genutzt werden durfte.
Restaurantbesitzer_innen luden uns in ihre Restaurants ein, ganz so als ob sie die Arbeit, die die Freiwilligen in ihrem Dorf machten, anfeuerten.
Gastfreundschaft gibt es überall in Griechenland, vielleicht weil die Menschen Überlebensbedürfnisse wirklich verstehen und kulturelle und menschliche Interaktionen sehr schätzen. Es ist eine Angewohnheit, über die wir alle nachdenken und entsprechend diesem Vorbild handeln sollten.
Η φιλοξενία των κατοίκων και η προσωπική μας εμπειρία
Οι Έλληνες είναι περήφανοι για την αίσθηση φιλοξενίας που έχουν. Δεν είναι μια προσπάθεια να είναι έντιμοι, είναι ο τρόπος που οι άνθρωποι νιώθουν τον συνάνθρωπο τους. Συνήθως προσφέρουν στους εργάτες τα απαραίτητα, όπως καφέ, νερό ή φαγητο, φιλοξενούν ξένους στα σπίτια τους εάν αυτό είναι απαραίτητο, και γενικά «αφήνουν την πόρτα τους ανοιχτή για όποιον έχει ανάγκη» όπως λενε. Παρατηρήσαμε παρόμοιες δράσεις καθημερινά ενώ δουλεύαμε στις κρήνες και ζώντας στο χωριό. Παρακάτω καταγράφουμε κάποια παραδείγματα. Η τοπική εκκλησιαστική διοίκηση μας προσκάλεσε να μείνουμε σε μια παιδική κατασκήνωση πολύ κοντά στο χωριό του Αγίου Λαυρεντίου, για όσο διάστημα χρειαστεί να μείνουμε, χωρίς να μας ζητήσουν τίποτα σε αντάλλαγμα.
Όλοι οι κάτοικοι του χωριού οι οποίοι ήρθαν σε επαφή μαζί μας προσπάθησαν να μας βοηθήσουν κατα την διάρκεια των εργασιών μας στις κρήνες, προσφέροντας μας νερό,καφέ, αναψυκτικα ή φαγητό. Συχνά μας καλούσαν στα σπίτια τους και ήταν χαρούμενοι που μας συνάντησαν και επικοινώνησαν μαζί μας.
Ο τοπικός ξεναγός και ιδιοκτήτης αλόγων μας προσκάλεσε να πάμε βόλτα με τα άλογά του ωστε να μας ξεναγήσει στο χωριό. Μας δώρισε το κόστος, έγινε φίλος μαζί μας και μας βοήθησε στις προσπάθειες μας.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι αυτό του τοπικού ιδιοκτήτη παντοπωλείου, ο οποίος κάλεσε σε γεύμα όλους τους μουσικούς που συμμετείχαν στο μουσικό χωριό, τους μαγείρευε και βοήθησε καθόλη την διάρκεια του εργαστηρίου.
Επίσης μας προσέφερε μία κατοικία ιδιοκτησίας του ωστε να την χρησιμοποιήσουμε σαν κουζίνα και τραπεζαρία για τους εθελοντές.
Ιδιοκτήτες εστιατορίων κάλεσαν όλους τους εθελοντές σε γεύματα στα εστιατόριά τους, σαν ευχαριστήριο για τις εργασίες που έγιναν στο χωριό τους.
Η φιλοξενία υπάρχει παντού στην Ελλάδα, ίσως επειδή οι άνθρωποι πραγματικά αντιλαμβάνονται τις ανάγκες επιβίωσης και εκτιμούν τις πολιτιστικές, πρακτικές δράσεις. Είναι ένα ζήτημα σύμφωνα με το οποίο θα πρέπει να σκεφτούμε και να δράσουμε όλοι και όλες.